کپسول ها یک فرم دارویی شناخته شده دارویی هستند. در کپسول های خالی استوانه ای هستند و عمدتا از ژلاتین استخوان ساخته شده از انرژی استخوان یا ژلاتین پوست خوک ساخته شده از پوست خوک ساخته شده اند.
1. کپسول ها می توانند طعم و بوی تلخ دارو را پنهان کنند و تجربه ناخوشایند بیمار را هنگام مصرف از بین ببرند. به عنوان مثال، بیشتر آنتی بیوتیک ها تلخ هستند. در میان آنها طعم تلخ کلرامفنیکل زبانزد است. اگر پودر به صورت خوراکی مصرف شود، اکثر بیماران نمی توانند آن را تحمل کنند.
2. برخی از داروها به راحتی در معده از بین می روند یا باعث تحریک شدید معده می شوند. آنها اغلب به صورت کپسول هایی با پوشش روده ساخته می شوند تا اطمینان حاصل شود که کپسول ها در دوازدهه قلیایی حل می شوند. اگر کپسول پوست کنده و بلعیده شود، کارایی خود را کاهش می دهد یا حتی از دست می دهد، باعث تحریک معده می شود و حتی باعث خونریزی معده می شود.
3. داروی موجود در کپسول دارای دوز تجویز شده است و پس از پوست کندن پودر دارو به راحتی از بین می رود و در نتیجه دوز نادرست ایجاد می شود که مساعد برای درمان نیست.
4. برخی از کپسول ها کپسول های رهش پایدار هستند و باید به طور دست نخورده بلعیده شوند تا دارو در دوز متعادل آزاد شود و بهترین اثر را داشته باشد. اگر کپسول کنده شود و دارو بیرون ریخته و گرفته شود، ویژگی های رهش پایدار کپسول از بین رفته و هدف از رهش مداوم محقق نخواهد شد.
مشاهده می شود که کپسول ها را نباید از هم جدا کرد. اگر بیمار واقعاً در مصرف داروهای کپسولی مشکل داشته باشد، می‌توان کپسول‌های معمولی را برای مصرف جدا کرد، اما کپسول‌های دارای پوشش روده و کپسول‌های رهش مداوم را هرگز نباید برای مصرف برداشت.
