کپسول HPMC در مقابل پوسته کپسول ژلاتین: چالش ها و راه حل ها
اگرچه کپسول های ژلاتین سخت برای بیش از 170 سال یک شکل دوز دو تکه ترجیحی در صنعت داروسازی بوده است، اما دارای کاستی های متعددی است که منجر به توسعه مواد جایگزین پوسته ساز شده است. اینها شامل اتصال متقابل، استحکام مکانیکی متغیر تحت شرایط تغییریافته دمای پردازش یا نگهداری و رطوبت نسبی، سازگاری ترجیحی تنها با انواع خاصی از مواد پرکننده و مواد کمکی و درجات مختلف رطوبت سنجی است.
مشخصات سوراخ: خواص فیزیولوژیکی و شیمیایی
در مقایسه با ژلاتین، مشخصات نیروی سوراخی HPMC معمولاً کمتر تحت تأثیر نوع ماده پرکننده یا ماده کمکی مورد استفاده در فرمولاسیون آن قرار می‌گیرد. از این رو، برای پر کردن داروها و مواد کمکی رطوبت رسان انتخاب مناسب تری است.
مطالعات جذب رطوبت: حفاظت در برابر اکسیداسیون APIهای حساس و مواد جانبی توسط کپسول‌های HPMC افزایش می‌یابد، همانطور که از مطالعات جذب بخار دینامیکی انجام شده در درصدهای مختلف رطوبت نسبی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد مشهود است. این مطالعات نشان داده اند که نفوذپذیری فیلم HPMC به طور قابل توجهی کمتر از فیلم های ژلاتینی است، حتی در همان درصد رطوبت نسبی.
زمان تجزیه: رهاسازی حاد دارو از کپسول HPMC بدون عامل ژل‌کننده 30 دقیقه نتیجه‌گیری: زمان تجزیه کپسول‌های HPMC حاوی عصاره چای سبز تهیه‌شده بدون عامل ژل‌کننده کمتر از 30 دقیقه بود که مطابق با دستورالعمل‌های USP برای فرمول‌های گیاهی است. با این حال، زمانی که کپسول‌های ژلاتین با کاراگینان کپسوله شدند، ترکیدن اولیه کپسول‌ها زمان بیشتری برای متلاشی شدن در محیط اسیدی طول کشید، اما پس از یک تاخیر کوتاه، مشخصات آزادسازی دارو قابل مقایسه بود.
