کپسول های ژلاتین حاوی داروی فعال هستند که معمولاً به شکل دوز تک دوز برای تجویز خوراکی است. اگرچه ژلاتین در آب سرد به ندرت حل می شود، کپسول های ژلاتین در آب معده متورم می شوند تا آزاد شدن محتویات خود را تسریع کنند. کپسول های سخت در دو قسمت تهیه می شوند. قالب پلاگین فولاد ضد زنگ در محلول ژلاتین فرو می رود و مایع ژلاتین به طور مساوی در اطراف قالب پلاگین پخش می شود. سپس ژلاتین را با هوای سرد تصفیه کرده و خشک می کنند تا رطوبت از بین برود. ابتدا قالب را جدا کرده، صاف برش دهید و به ترتیب دو قسمت را پر کنید، سپس دو قسمت پوسته کپسول را بپوشانید و سپس یک نوار آب بندی را با جایگزین ضد سرقت بچسبانید.

کپسول های نرم با محلول ژلاتین آبی حاوی یک نرم کننده مانند گلیسرول یا سوربیتول ساخته می شوند. دو نوار تشکیل‌شده از فیلم بین قالب‌های نگاتیو مناسب اجرا می‌شوند و با نزدیک شدن به قالب‌های ماده نورد، پرکننده تزریق می‌شود و نیمه‌های کپسول به هم مهر و موم می‌شوند. از ژلاتین برای میکروکپسولاسیون داروها نیز استفاده می شود، یعنی داروی فعال در یک میکروکپسول یا ساشه کپسوله می شود و سپس به صورت پودر پردازش می شود. اولین داروهای میکرو کپسوله شده (کپسول) روغن ماهی و ویتامین های روغنی بودند که در یک کپسول ژلاتینی تهیه شده توسط فرآیند امولسیون سازی کپسوله شده بودند.




سفارشی نامه روبان کامل 00# 00#el 0# 0#el 1# 1#el 2# 3# 4# 5# کپسول توخالی ژلاتین